Bruggetje

OM even een brug te maken tot ik er aan toe kom om de Appelscha avonturen op te schrijven even 2 leuke youtube filmpjes via Pharyngula en de Metamagician

1 van mijn favoriete tekenfilms heeft een interessante verhaallijn:



en een introductie in 1 van de wonderen van deze wereld: nano-technology.



Enjoy!

Appelscha, here we come

Off I am. Na een redelijke kloteweek qua training (erg moe, voelt aan als lichte overtraining of gewoon "ff niet lekker in mijn vel") zit ik komend weekend in het mooie Appelscha. Aldaar is het jaarlijkse Tritanium TrainingsKamp. Dus de komende dagen even offline, maarrrrrrr voordeel: maandag weer hopi bon foto's!

Goed weekend en tot maandag.

Jacob

IronFood

Zurich spookt voortdurend door mijn hoofd. Hoe ga ik dingen regelen, hoe zal het allemaal lopen. Vanochtend stond in het teken van het verkrijgen van een slaapplek. Voorwaar geen makkelijke opgave, om een kamer te krijgen in die buurt in het hoogseizoen terwijl er nog 2500 triatleten+aanhang een kamer willen. Een aantal aanvragen vertsuurd, even afwachten wat er uit komt. Hopelijk moeten we niet in de auto slapen ;)

Daarnaast viel mijn oog op goed nieuws. Ik had al vaker nagedacht over hoe ik mijn voeding (scienceinsport) tot me moet nemen, want bij een Ironman zijn ze wat strenger. De wedstrijd wordt gesponsord door een aantal merken en er was mij eerder verteld dat je geen voedsel van jezelf mocht aannemen. Geen coachpost dus.
Gelukkig vond ik:

Personal Food

1. Option
Personal food must be deposited before 06.45 hrs in the appropriately marked and numbered boxes placed in the transition zone. The promotor will arrange to have your personal food transported to the food station of your choice (i.e. according to the number you selected) You must take this food from the first table of the food station yourself. On the bike course, personal food can only be deposited at the Forch "Relax Station" Any food not collected by the athletes will be discarded after the event.

2. Option
Receiving food from personal supporters is only allowed at one aid station on the bike course and at two aid stations on the run course. At the following stations personal supporters are allowed to hand you food. It has to be after the aid station.

Heartbreak Hill (Bike Course)
Hot Station (Run Course)
Crazy Station (Run Course)

At every other aid station it is prohibited to accept food from personal supporters. Violating this rule will be punished by the referees.

op de website van de wedstrijd. Pfffff. Hier maar eens een plannetje omheen ontwerpen.

TikTak

Nog 110 dagen tot aan de start van Ironman Zurich!

Daarom vandaag een dramatisch triathlonfilmpje.

=disclaimer=. Gedachten met betrekking de gekte die Ironman is zijn niet voor de rekening van de blogger. =disclaimer=

Have fun ;)

Lazy Monday

De hele dag niks aan het doen. EmileV is in het huis.

Prince of Persia: Rival Swords. Uitstekende workout :P

Lentekriebels (TH Part deux)

Zo, dat was me een weekendje wel. Een flinke trainingsweek zette de toon voor een ballbreaking weekend. Dat gecombineerd met veel werken maakt dat ik mezelf weer behoorlijk heb uitgeput.



Vrijdag was het dan eindelijk zo ver; de Principia kwam uit de schuur! Mooi weer en Jochem's overtuigende woorden na de zwemtraining 's ochtendds zetten mij ertoe om hem weer in elkaar te schroeven. Het zonnetje scheen en dus de tempo fietstraining uitvoeren op het rondje Peize.

Lange, rechte, groningse wegen. You gotta love 'em.

Ik zei de gek en partner in crime Jochem (en wederzijdse bolides)

Daarna nog naar Plaza om wat werkjes te doen en er een uurtje krachttraining uit te cranken. Ging lekker!


's Avonds met Suzanne naar Ni Hao om wat van die uitgeputte glycogeen voorraden bij te vullen.
Toen werd het zaterdag. Zwemmen en hardlopen stond er op het programma, maar ik moest van 12 topt 8 werken en het zwembad was vol met zwemles van 8 tot 12. Dus zwemmen verzet naar zondag.

Duurloop 2 uur 20. Uneventful, maar wel vermoeiend. Lekker geluisterd naar de "weekly outloud version of my sex advice column" Savage Love

Werk werk werk. Thuiskomen. Een gezond avondeten gevolgd door een liter pecan caramel ijs. Moest gewoon even. Want zondag was het helemaal raak.....

Weer een dienst draaien van 12 tot 8 en daarvoor stond op het programma; 4 uur op de fiets en een uurtje zwemmen (zaterdag inhalen). Think Hawaii.

7.15 had ik met Jochem afgesproken, mijn compaan op weg naar Zurich. Gelukkig was het mooi weer, want anders was de moed wel heel erg ver te zoeken geweest.
Ik voelde me moe, en kreeg de hartslag niet al te hoog. Maar soms moet je naar je lichaam luisteren. And it was talking...



Daarna afgesloten met een uurtje (iets minder) in het water van Plaza.

Werken, werken,werken.

Half negen 's Avonds thuis:


Maandag: Rustdag

Sheeep....

Ik heb dit blog al een tijdje en dat vind ik leuk. Simpel as that. Vorige week was ik aan het klooien met mijn blog en heb ik een aantal apps toegevoegd. Ook eentje waarmee ik in de gaten kan houden hoeveel mensen er over de vloer komen. En dat valt nog niet tegen. Dank daarvoor. Jullie zijn de bom. Maar laat ook eens wat van je horen. Schrijf je in als volger van dit weblog (<---------------------) zodat ik je op de hoogte kan houden van nieuwe posts (en ik meteen weet wie er allemaal regelmatig komen). En maak gerust gebruik van de reactie mogelijkheid van elke blogpost.

TY!

Think Hawaii

Think Hawaii. Dat is vanaf nu mijn versie van HTFU. Het was een echt sportweekend de afgelopen dagen.
Vrijdag zwemmen en een interval fietstraining, zaterdag 2 1/2 uur gelopen en zondag 4 uur op de fiets. En dat met een sausje van sport kijken. Lekker hollands vermaak in Richmond door 4(!) dagen lang schaatsen uit te zenden (sorry, Suus). Vrijdagavond naar Groningen-Roda (Win!). En dan op zaterdag een geniale etappe van Parijs-Nice (sorry, Suus :D) waar Contadork helemaal in de vernieling werd gereden. Topsport op zijn best. En dan zondagochtend vroeg uit je bedje komen om te gaan fietsen (vroeg omdat je sociale verplcihtingen hebt de rest van de dag). Het is een beetje frisjes, het regent net even flink als je op het punt staat naar buiten te gaan. Ik kijk naar rechts, Suzanne kijkt me aan en spreekt de magische woorden;"Think Hawaii". Als dat geen motivatie en support is!

TH!

Klooien...

Aan het knutselen met mijn blog.

Onder andere links nu de afteller naar Ironman Zurich, en dat duurt nog maar 123 dagen.....

Yes, Narwhals.....

Volg het linkje......



LINK

J.

_edit- voor een toevoeging van een 2e filmpje. Een donker filmpje, but we like 'em dark, ourz humourz......

Roodkapje

1.20.03

ZO weer eens tijd voor een update. Zo lang geleden.
Feit: ik heb nu internet. Dus vanaf nu weer regelmatig nieuwe verhalen.
Ik begon zo'n beetje op Maddox te lijken mbt de regelmaat dat ik weer eens wat schrijf.
Wat is er ondertussen gebeurd.....
Nou, Suzanne is in Rome geweest en we hebben heerlijk gegeten, gedronken en gewinkeld. Eenmaal terug moest het vizier weer serieus op trainen worden gezet. Veel gewerkt, een toets gemaakt en zowaar sociaal gedaan. Maar, vraag je je af, waar gaat de titel van deze post nu precies over?

Nou dat gaat over de halve marathon van afgelopen zaterdag.
In de aanloop naar Ironman Zurich heb ik een aantal kleinere loop en multisport wedstrijden op het programma staan om "de benen te testen".
Dat betekent concreet dat je zo'n wedstrijd als trainingswedstrijd ziet. Dat houdt niet in dat je er met de pet naar gooit, maar het heeft meer invloed op de manier waarop je er naartoe werkt. Geen rust, maar keihard doortrainen bijvoorbeeld.
En dat was de afgelopen week ook het geval.

Jacob&Taco
De halve marathon is een leuke afstand (want niet na een poep en een scheet weer voorbij) en het was in de buurt dus Jacob op zaterdagmorgen samen met Suzanne en Jochem op stap.
Er was al weer een hele rij excuses aanwezig, zoals dat hoort bij elke zichzelf respecterende triatleet. Zo was er slaaptekort, zere benen, zeurende pijntjes en een gewicht dat nog niet helemaal is waar het zijn moet. Zoals ik zei; de usual suspects.

Ik was van plan om niet al te hard weg te gaan en een solide tijd te lopen.
Al meteen na de start voelden mijn benen zwaar. Altijd leuk als je nog maar zo'n klein stukje moet. Ik zat in het 2e (?) groepje samen met Jochem en Stefanie, HJ liep er kort voor. Ik liep vooral op kop, want afwachten is dan toch weer net niet mijn ding. MOet ik toch eens leren.

Alleen maakte ik 1 fout. Ik was vergeten de startknop van mijn stopwatch in te drukken. Ai Caramba!! Normaal zit ik constant te rekenen, en nu tastte ik toch wat in het duister. Zou me nog opbreken.

Na een snelle start kwamen we in een comfortabel tempo terecht. Te comfortabel achteraf, want na 10km zagen we de klok; 38.05...... Dat was 30 seconden langzamer dan ik had gewild. Want stiekum wilde ik wel weer onder de 1.20.. Dat was al weer een paar jaar geleden. Uberhaupt lang geleden dat ik een losse 1.2 marathon liep.

Na die 10km dus ging Steef versnellen. En flink ook! Ze wilde een limiet lopen voor het EK duathlon. En ze ging ervoor. 3 km lang kon ik nog mee, maar ik moest toch loslaten. Langzaam maar zeker sloop ze bij me weg, terwijl we ondertussen de rest al kwijt waren. Daarna was ik alleen en gingen de benen flink pijn doen. Ik begon de mannen die te hard waren begonnen op te vegen, maar het beste was er bij mij ook wel af.
Op de tanden bijtend kwam ik uiteindelijk bij het viaduct omhoog wat op het eind van de wedstrijd zit.

(waarheidsgetrouwe artist impression van het viaduct)

Daarna ging het dus fout. Ik had geen idee hoelang ik onderweg was en wist dit pas toen ik 300 meter voor de finish was en de omroeper hoorde die Steef aankondigde in 1.19 nogwat. Jacob perst er nog een sprint uit, maar helaas......


1.20.03 dus. Mag ik best tevreden mee zijn, voorspelt veel goeds voor het komende jaar.
Helaas heb ik nu ondanks de ontzettend goede zorgen van Suzanne na de wedstrijd ongelooflijke spierpijn. Kan vandaag net weer normaal lopen. De klappen op de bovenbenen zijn toch vrij pittig.

Volgende stop: Ter Idzard voor de plaatselijke Run Bike Run, over 4 weken.